Nazim Hikmet: Ő mit csinál most vajon

Ő  mit csinál most vajon,
éppen  most, ebben a pillanatban?
Otthon van, az  utcán,
dolgozik, jön-megy vagy elpihen?
Talán épp a karját emeli,
-hej, rózsám,
fehér, vastag csuklóját  a mozdulat  vetkőzteti…

Ő  mit csinál most  vajon,
éppen most,  ebben a pillanatban?
Talán térdén egy cica fekszik,
 simogatja.
Vagy sétál, s épp a lábát emeli,
-sötét napjaimon  elhozzák  hozzám
pihe-puha kedves lábai!
És mire gondol?
vajon rám?
Vagy nem is tudom,
talán arra, hogy a bab miért nem fő ki?
Vagy tán arra, hogy az emberek
Miért  ilyen szerencsétlenek?

Ő  mit gondol most vajon,
Éppen most, ebben a pillanatban?



Nazim Hikmet: O şimdi ne yapıyor

O şimdi ne yapıyor
şu anda, şimdi, şimdi?
Evde mi, sokakta mı,
çalışıyor mu, uzanmış mı, ayakta mı?
Kolunu kaldırmış olabilir,
- hey gülüm,
beyaz, kalın bileğini nasıl da çırçıplak eder bu hareketi...

O şimdi ne yapıyor,
şu anda, şimdi, şimdi?
Belki dizinde bir kedi yavrusu var,
okşuyor.
Belki de yürüyordur, adımını atmak üzredir,
- her kara günümde onu bana tıpış tıpış getiren
sevgili, canımın içi ayaklar!..
Ve ne düşünüyor
beni mi?
Yoksa
ne bileyim
fasulyanın neden bir türlü pişmediğini mi?
Yahut, insanların çoğunun
neden böyle bedbaht olduğunu mu?

O şimdi ne düşünüyor,
şu anda, şimdi, şimdi?..